Van Amsterdam naar Santiago de Compostela

 

12 juni Santiago

Vanochtend eerst mijn fiets en vrijwel alle bagage naar de verzending gebracht. Daarna om 12 uur naar de pelgrimsmis die iedere dag gehouden wordt. De kerk is afgeladen vol. De mis begint met het voorlezen van wie er de afgelopen 24 uur gearriveerd zijn en wat de opstapplaats is geweest. Ze zijn uit de hele wereld gekomen, uit Argentinië, uit Rusland, uit Vietnam, uit Afrika, uit alle landen van Europa. En ook één uit Amsterdam, Nederland. Ik ben tevreden. Dit is de echte afsluiting. Ik ben nu precies veertig dagen onderweg.

De liturgie is voorspelbaar ouderwets voor mijn Dominicus begrippen, weliswaar in het Spaans, maar het zou me niet verwonderd hebben als het hier nog steeds in het Latijn ging.

Het wierookvat wordt niet meer gezwaaid, al twee jaar niet, omdat de zwaai-installatie is afgekeurd. Ook kun je je hand niet meer op de pilaar bij de ingang leggen, daar staat nu een hekje omheen.  

Na de pelgrimsmis tref ik de meisjes en Ria en Gerrit. Tot mijn verbazing en genoegen duikt ook Paul op. Hij is enkele dagen geleden aangekomen, ik had hem niet meer gezien sinds Chartres. We vieren het gezamenlijke weerzien met een foto op de trappen van de kathedraal en koffie met Tarta Santiago.

 We nemen afscheid, een lange, intense ervaring rijker.

De meisjes gaan door naar Finisterre, Ria en Gerrit gaan naar de camping om te wachten op hun vliegtuig en met Paul spreek ik af vanavond te gaan eten.

’s Avonds geef ik hem mijn voorraad gedroogd voedsel, die ik vanuit Amsterdam tegen al die heuvels en bergen heb opgesleept. Hij gaat via de Sterrenweg terug en daar zijn weinig voorzieningen onderweg.